Feyyaz Çelik: Gurbette Karslı Bir Genç
Bazı yazıları yazmak zordur. Nereden başlayacağınızı bilemezsiniz. Üstesinden geleceğiniz de belli değil.
A+A-
Bazı yazıları yazmak zordur. Nereden başlayacağınızı bilemezsiniz. Üstesinden geleceğiniz de belli değil.
Yazmakla yazmamak arasında sıkışıp kalıyorsunuz. Ruhunuz daralıyor ,nefesiniz kesiliyor. Heyecanını yenememiş bir spiker gibi cümleleri toparlayamıyorsunuz. Hele de konu gurbetse o zaman kaçmak istiyorsunuz uzakların en uzağına. Kaçamayacağınızı da anlayınca kendinizi yazının o büyülü dünyasına teslim ederek; yazmaya başlıyorsunuz gurbeti. Dost oluyorsunuz yazının o sıcak yüreğiyle ve başlıyorsunuz yazıya derdinizi dökmeye...
Canı bedenden alan bir cellattır gurbet. Ne Allah’ı vardır ne kitabı. Çektirir adama çileyi gözünün yaşına bakmadan. Ağlasanız da, sızlasanız da fayda etmez. Adını her andığınızda gurbetin; içinizde bir şeyler kopar ve bir sıcaklık yayılır bedeninize yavaş yavaş...
O an cehennem sıcağını içinizde hissedersiniz. duygusallaşırsınız , duygusallaşmanızla birlikte militan duygularınız beyin hücrelerinizi kundaklamaya başlar. Beyniniz kundaklama eylemlerinin yapıldığı alanlara dönüşür .tıpkı o alanlar gibi yorgun ve virane...
Binlerce kez tövbe etmiş bir yürek gibi masum , düşmanını nefsi müdafada yargılayacak kadar merhametli olursunuz . Bazen de yolda geçen bir karıncaya veya martıya başlıyorsunuz içinizi dökmeye...
O konuşur siz susarsınız,siz konuşursunuz o susar ve gurbet rüzgarlarının büyüsüyle sohbetiniz koyulaştıkça koyulaşır. Sizi en iyi anlayan bir karınca olur bazen... Gözünüz sürekli telefonda olur. Gelen bir telefonla ne yapacağınızı şaşırırsınız. Telefonu açtığınızda konuşmanın bitmesini istemezsiniz. Konuşma bittiğindeyse gurbet kaçar boğazınıza ve boğulmaklı olursunuz.Sonra başlarsınız beyninizdeki kırık dökük anıları önünüze sermeye .Tıpkı evine gelmiş arkadaşının önüne bütün oyuncaklarını seren çocuklar gibi...Sonra önünüze serdiğiniz anılarınızı bir bir hatırlayıp tazelersiniz .
Gurbette yaşayan Karslı bir genç olarak kendimi yazının büyülü dünyasına teslim ederek içinde bulunduğum durumu yazıya döktüm. Beyin kıvrımlarımda sakladığım anılarımı tıpkı bir çocuk gibi önüme serdim ve onları bir bir tazeledim. Gurbete direnmekte, anıları tazelemektir zaten...
Yazmakla yazmamak arasında sıkışıp kalıyorsunuz. Ruhunuz daralıyor ,nefesiniz kesiliyor. Heyecanını yenememiş bir spiker gibi cümleleri toparlayamıyorsunuz. Hele de konu gurbetse o zaman kaçmak istiyorsunuz uzakların en uzağına. Kaçamayacağınızı da anlayınca kendinizi yazının o büyülü dünyasına teslim ederek; yazmaya başlıyorsunuz gurbeti. Dost oluyorsunuz yazının o sıcak yüreğiyle ve başlıyorsunuz yazıya derdinizi dökmeye...
Canı bedenden alan bir cellattır gurbet. Ne Allah’ı vardır ne kitabı. Çektirir adama çileyi gözünün yaşına bakmadan. Ağlasanız da, sızlasanız da fayda etmez. Adını her andığınızda gurbetin; içinizde bir şeyler kopar ve bir sıcaklık yayılır bedeninize yavaş yavaş...
O an cehennem sıcağını içinizde hissedersiniz. duygusallaşırsınız , duygusallaşmanızla birlikte militan duygularınız beyin hücrelerinizi kundaklamaya başlar. Beyniniz kundaklama eylemlerinin yapıldığı alanlara dönüşür .tıpkı o alanlar gibi yorgun ve virane...
Binlerce kez tövbe etmiş bir yürek gibi masum , düşmanını nefsi müdafada yargılayacak kadar merhametli olursunuz . Bazen de yolda geçen bir karıncaya veya martıya başlıyorsunuz içinizi dökmeye...
O konuşur siz susarsınız,siz konuşursunuz o susar ve gurbet rüzgarlarının büyüsüyle sohbetiniz koyulaştıkça koyulaşır. Sizi en iyi anlayan bir karınca olur bazen... Gözünüz sürekli telefonda olur. Gelen bir telefonla ne yapacağınızı şaşırırsınız. Telefonu açtığınızda konuşmanın bitmesini istemezsiniz. Konuşma bittiğindeyse gurbet kaçar boğazınıza ve boğulmaklı olursunuz.Sonra başlarsınız beyninizdeki kırık dökük anıları önünüze sermeye .Tıpkı evine gelmiş arkadaşının önüne bütün oyuncaklarını seren çocuklar gibi...Sonra önünüze serdiğiniz anılarınızı bir bir hatırlayıp tazelersiniz .
Gurbette yaşayan Karslı bir genç olarak kendimi yazının büyülü dünyasına teslim ederek içinde bulunduğum durumu yazıya döktüm. Beyin kıvrımlarımda sakladığım anılarımı tıpkı bir çocuk gibi önüme serdim ve onları bir bir tazeledim. Gurbete direnmekte, anıları tazelemektir zaten...
HABERE YORUM KAT