Kanarya, geçen sezon son 90 dakikada kaybettiği şampiyonluğa bu kez ligin son maçında uzanmayı bildi. Sivas'ı deplasmanda 4-3'le geçen Sarı-Lacivertliler 18. kez 'Mutlu son'a ulaştı.

Takım değil de ‘adam’ tutanlar için bu son bir yanıyla ‘duble’dir. Kocaman ve Güneş art arda zirvede. Bu son bir yanıyla da ‘içi seni, dışı beni yakar’ dedirtir zira her futbolsever isterki ikisi de zirvenin bir numarası olsun. Tepelerinde Demokles’in kılıcı olmasa Kocaman için de Güneş için de ‘ikinciliğin de bir değeri’ vardır. O yüzden ‘biri kaybedecek’ diye üzülmemek lazım. Futbola haliyle hayatımıza değer katan bu iki ismin, ‘amansızlaştırılan’ şampiyonluk yarışında zaman zaman birbiriyle atışırken kalbimizde çizikler oluşturduğu hatırdadır ama kapanmaz yaralar da değildir. Yeter ki ‘Bizim de söyleyeceklerimiz var’ denilerek, son düdük sonrasına bırakılan ‘gereksiz uzatmalar’ olmasın.

Ertuğrul Sağlam, Beşiktaş’tan ikinci kez gönderildiğinde de yılmadı ve gidip ‘Bursa devrimi’ni gerçekleştirdi. Kocaman da Fenerbahçe’yi şampiyon yapmanın mükafatını kovularak almıştı (!) 15 yıl sonra geri geldi, gittiği gibi: Şampiyon...

Ve bir ‘futbol yaşımız’ı daha sona erdirecek son 90 dakikanın ilk düdüğü çalıyor... Alex, uğur yapıp topu Sivas yarı sahasından taca gönderiyor. Bu “Ölümüne tam saha pres yapacağız” demektir Fener’in oyun lugatında. 4’te Niang rövaşatasıyla maçı hemen kolaylamak istedi. 6’da Andre Dos Santos, ‘müjde’yi verdi. Sol çaprazdan kendi emeğiyle taşıdığı topu ağlara gönderdi: 0-1. Bu gol 17’de 16’ının da özetiydi. ‘Küsler’ barışmış ki başarı gelmiş...

Fener’in pozisyon sağanağı yağmur sağanağına kafa tutuyor. 9’da Niang’ın vuruşu Korcan’dan sekti ama defans topa çizgide yetişti. Sakatlığa rağmen Gönül’ün devam arzusu ‘inanmışlığın’ nişalerinden biri olarak kaydediliyor.

Volkan, içeride yemiyor ama dışarıda da boş geçmiyor! 20’de Navratil, Kadir’in indirdiği topu ağlara gönderip Sivas’ı haftaboyu çıkartılan dedikodulara karşı ‘temize çekiyor’: 1-1. Şimdilik şampiyon Trabzon!

Yanlış bayrak, yanlış karar

27’de Erman kaçtı ve Volkan ile yüzleşti ama yandan bayrak kalktı. Pozisyon ofsayt değildi. Beraberlikle beraber Gönül’ün kahramanlık yapma lüksü de kalmadı ve yerini Bekir’e bıraktı. Sarı-Lacivertlilerin düşleri tedirginleşiyor! 30’da Stoch’un yakın mesafeden vuruşunu, Korcan refleks olarak siper ettiği göğsüyle çıkardı. Şoktan çıkılıyor gibi. 36’da Santos, yerde bir Sivaslı’nın yattığını ayan beyan gördüğü halde atağı ‘ayıp ederek’ sürdürdü. Alex’in vuruşu üst ağlarda kaldı. 41’de derbilerin golcüsü Selçuk yine uzaktan bir golle dönüyor. Fakat marifet yine Selçuk’tan ziyade Korcan’ındı (Leo Franco’yu hatırladık). Avuçlarındaki topu sektirdi: 1-2. Kanaya, soyunma odasına şampiyon giriyor.

50’de bu ‘sezonun en büyük güzelliği’ Alex, şampiyonluğa dair bütün acabaları ortadan kaldırdı. Serbest vuruşu ‘penaltı niyetine’ kullandı: 1-3. Volkan, genç Korcan’a fazla kızılmaması gerektiğini anlatmak istedi herhalde. 63’te o da Erman’ın uzaktan vuruşunu çeldirdi: 2-3. Bu iş o kadar da kolay olmayacak denilecekken, 2 dakika sonra 65’te Yobo, “Yoo kolay olacak” dedi. Emre havalandırdı Yobo, kafayla yere vurdurdu: 2-4. Emre ile Yobo da işbirliği yapıyorsa artık bu iş bitmiştir!

Sivas’ta 40. dakikakaya kadar geçen sezonun son maçını anımsatan sahneler yaşandı. Ancak geçen sezonun acısını bu sezon bilgiye dönüştürmeyi başaran Kanaryalar, ‘Diğer maç kaç kaç’ demeye gerek duymadan mutlu sona ulaştı. Son dakikadaki Erman golü sadece skoru değiştirdi: 3-4.

18. kez ligi göğüsleyen Fenerbahçe, bu şampiyonluğu Şampiyonlar Ligi’ne direkt gitmenin aracı olarak görürse kazancı daha büyük olacaktır. Fenerbahçe’yi tebrik ederken, bize bir futbol sezonu daha yaşatan bütün futbol emekçilerine de teşekkür...